>>بورس از نگاه کامیار فراهانی

>>>بهترين نوع سرمايه گذاري در وضعیت این روزهای بورس، سرمايه گذاري بلندمدت یا کوتاه مدت؟

وب سایت بورس نگار - اصولا هرقدر دانش در جمعي كمتر باشه، آدمهاي اون جمع كمتر همديگر رو قبول دارند و كمتر موفق به تلاش جمعي و رشد همگاني مي شوند. در چنين محيط هايي هركس معتقده آنچه او فكر مي كنه درست ترين و بهترين فكره. و اگر اين اتفاق در جامعه اي بيافتد كه سابقه چند صد سال استبداد داشته باشد، مردم عادي ناخودآگاه جذب كسي مي شود كه فرياد مي زند. هر قدر فريادتان بلند تر طرفداران تان بيشتر.
 

زماني، مثلا سال ٨٢، ما پذيرفته بوديم سرمايه گذاري بلند مدت بهترين نوع سرمايه گذاري است. نه اينكه تحت تاثير رسانه هاي بيگانه قرار گرفته باشيم، نه، حركت قيمت ها به اين شكل بود كه كسي كه كمتر جابجا مي شد بيشتر سود مي كرد. مثلا بررسي كنيد اگر شخصي " ومعادن" مي خريد يا " ونوين" مي خريد يا حتي " وبانك" مي خريد بعد از يكسال چه دستاورد شگفت انگيزي داشت.
من اين روزها دائم با خودم فكر مي كنم كه چرا و چه زماني اين ورق چرخيد. الان به هركسي از سرمايه گذاري بلند مدت بكييد قاه قاه بهتون مي خنده. احتمالا حتي خود من. سرمايه گذاري بلند مدت؟ واقعا؟ چرا؟  
واقعا چرا صبر سرمايه گذاران بورس ايران به كمتر از يك هفته تقليل پيدا كرده؟ من سه دليل براي اين پرسش پيدا كرده ام. خوشحال مي شم اگر دلايل بيشتري شما داشتيد به روابط عمومي سازمان بورس بگييد شايد براي اونها هم مساله قابل فكر باشه.

دليل اول طرف عرضه است. واقعيت اينه كه امروز سهامداران شركت هاي بزرگ نه تنها تشويق نمي شوند كه برعكس جريمه هم مي شوند. مقادير زيادي سهام به عناوين مختلف در طي سالهاي قبل به شركت ها، صندوق ها، سازمان هاي مختلف واگذار شده است. اين نهاد ها ما به ازاي اين سهام كلي بدهي و معوقات دارند. اينها با ديدن صف خريد آب از لب و لوچه شون راه مي افته. صرفنظر از قيمت و ارزش در هر قيمت و در هر حالتي فروشنده اند. البته شايد من و شما هم در شرايط اونها بوديم و تعهدات پرداخت ماهانه و دائمي داشتيم همين كار را مي كرديم. نهاد هايي مانند تامين اجتماعي، صندوق فرهنگيان، صندوق فولاد، حتي  خصوصي سازي و چندين نهاد ديگر جز اين گروه اند. به عرضه هاي بي حد و حصر در نماد هايي نظير اميد، بانك صادرات، بانك ملت، فولاد مباركه، ذوب آهن، فولاد خوزستان، معادن فلزات و... نگاه كنيد. واقعا معتقديد طرف فروشنده الان ارزش گذاري كرده است و فروش اش بر مبناي ارزش ذاتي است؟ شوخي نكنيد تورو خدا

دليل دوم. طرف تقاضا. شركت هاي سرمايه گذاري به هزاران دليل موفق نشدند طي اين سالها به اندازه ي كافي رشد كنند و بزرگ شوند. اون دست از شركت هايي هم كه تو بازار فعال بودند اونقدر براي شان پرونده ساخته شد كه جسارت حركت ازشان گرفته شد. البته اصلي ترين دليل اين بود كه اين شركت ها از باهوش ترين لايه ي بازار سرمايه به خنگ ترين شون تبديل شدند. مديريت هايي كه به واسطه رابطه و نه شايستگي رد و بدل شد مانع از اين شد كه شركت هاي سرمايه گذاري ما كه روزي سكان دار هر حركت قيمتي در بازار سهام بودند رشد كنند و بر عكس تبديل به نهاد هايي دنباله رو يا غير فعال شدند. شايد باور نكنيد ولي حجم معاملات شركت هاي سرمايه گذاري امروز از حجم معاملات يك فعال متوسط بازار سرمايه كمتر است. كدال هرماه خريد و فروششون رو نشون ميده يه بررسي كوچك كافي است كه متوجه شويد از اين نهاد ها تنها اسمي و سبدي باقي مانده است و مديرعامل و مدير سرمايه گذاري شان بيشتر درگير مشكلات سازماني و پرسنلي و توطئه هاي درون سازماني هستند تا بازار سهام. مخلص كلام اينكه ما تقاضاي قوي اي نداريم كه يقه ي فلان نهاد كه  بي حساب و كتاب سهم مي فروشد را بگيرد و بگويد: " عرضه كن! هرچي عرضه كني مي خرم". اي كاش كانون سرمايه گذاران نهادي مي تونست كمي آسيب شناسي كنه و كمك شون كنه. مردم عادي. اين انتظار عبثيه كه شما در اين حالت از پسر خاله ي من كه ماه پيش كد گرفته و دو ميليون تومان " كپشير" به توصيه آسماني خريده و الان ١٠٪‏ تو سوده انتظار داشته باشيد بياد و استراتژيك براتون فكر كنه.

اتفاقا سرمايه گذاران خرد امروز، همون جوون هايي كه سه چهار ساله تو بورس اند، از همه ي بازار باهوش تر عمل مي كنند. اونها فهميدند قيمت رو عرضه و تقاضا تعيين مي كنه نه " تنزيل جريان هاي نقدي آتي" اونها به خوبي مي دونند در اين شرايط اراده ي سهامدار عمده و مديريت از هر سود آوري اي مهمتره. اينها اونقدر خوب عمل مي كنند كه حقوقي ها هم پشت دستشون مي رن تو صف سهم هاي كوچيك. اونها تكليفشون با خودشون روشنه : بازده مي خواهند. نه دنبال مدل هاي ارزش گذاري اند نه دنبال محاسبه ي ان اي وي. اينكه اين رفتار چه بر سر بازار خواهد آورد مشكل اونها نيست. واقعا مشكل اونها نيست. و حماقت ماست اگر سرزنش شان كنيم. سرزنش شايسته ي افرادي است كه زمين بازي رو به اين شكل در إورده اند. يه تيم فوتبال در زمين گل آلود سانتر مي كند و هوايي بازي مي كند. شما دوست داري فوتبال زيبا و روي زمين با يه عالمه دريبل و پاس هاي تو عمق ببيني زمين ات رو خشك كن. تا روزي كه زمين بازي به اين شكله اميد با پي به اي ٤ مجمع ميره و "وبانك" با پي به اي ٥ معامله ميشه. و ما عاقل نيستيم اگر سرمايه گذاران را به دليل كسب بازدهي سرزنش كنيم. //کامیار فراهانی - 3خرداد95